Sanırım bir önceki yazımda nasıl da tam bir yaz insanı olduğumu yeterince anlatmıştım. Hatta sadece ben değil; kışı seven ve aynı anda beni de seven etrafımda çok az insan var. Ama hayal dünyasında yaşamıyoruz; maalesef yaz 3 ay, kış denen neredeyse en az 6 ay kendini hissettiriyor. (Merhaba, İstanbul’dan bildiriyorum.) Dolayısıyla bu acı gerçeği arada sırada keyiflendirmek, getirdiklerini değerlendirmek gerek. Şu an evde bile polar giyerek yazı yazan biri olarak tüm Pollyanna’cığımla iyi niyetlerimi bildiriyorum.
