This post is a left over from last month but I know exactly how I felt while my photos were being taken because the feelings haven't left me yet. This post is not about happiness, hope or anything that makes you feel bright. It's about the lack of them. I don't see hope in me or around me. Little bit moody. Grumpy. Actually, I trust myself in any case but people are weird and I don't believe in them. They make me lose the track of myself. Anyway, when I don't mention the every details of my issue, it sounds like a teenage problem. So, it is best for me to do what I know best: Pose, share and leave.
Bu fotoğraflar geçtiğimiz aydan kalmış. Ama nasıl hissettiğimi şu an gibi hatırlıyorum. Aynı bugünkü gibi hissediyordum. Bugünkü post'un konusu pek iç açıcı değil, isterseniz buradan itibaren vazgeçin okumaktan. Bugünkü konular iç karartıcı kavramlar üzerine. Karamsarım biraz, biraz da umutsuzum. Aslında kendimden çok umutluyum da, sistem, düzen öyle tuhaf ki; başka insanlardan o kadar umutsuzum ki, kendimdeki umudu da yitiriyorum bazen. Yok yok; siyasetten bahsetmiyorum. Gerçi böyle her şeyi açık açık yazmayınca da anlaşılmaz bir ergenin mektubu gibi oluyor. İyisi mi ben yalnızca iyi bildiğimi düşündüğüm şeyi yapayım, size kıyafetimi farklı açılardan göstereyim, poz vereyim ve çekileyim.
ZARA MAN COAT & H&M TROUSERS & MANGO JEANS & ZARA HEELS
No comments :
Post a Comment